Kupiłem z jednego powodu (no, może dwóch). W spisie treści znalazłem kontynuację opracowania dotyczącego zbroi, w których prezentują się
władcy na monetach, rozpoczętego w numerze 3/2011.
Drugi tegoroczny PN kontynuuje dwa "odwieczne" trendy: skupienie uwagi na numizmatach bitych w złocie i niefrasobliwy stosunek do redakcji tekstu.
Zainteresowała mnie zapowiedź Rafała Janke dotycząca planowanej publikacji rękopisu Tadeusza Kałkowskiego poświęconego mennictwu śląskiemu. Zapowiada się świetna książka. Biorąc pod uwagę wydane już prace panów Ejzenharta i Millera, można mieć nadzieję, że i kolekcjonerzy silesianów będą mieli swoje pięć minut (recenzja pracy dot. 3-krajcarówek również w PN 2/2012).
Powodem drugim jest artykuł Andrzeja Fąka dotyczący niezgodności teorii z rzeczywistością. Rzecz o "ciężkich" monetach z datą 1949. Pisałem już o tym w moim katalogu monet PRL, a wcześniej w felietonie dla e-numizmatyki: https://sites.google.com/site/felietonynumizmatyczne/2005/2005-03
Artykuł Pana Andrzeja jest, jak się dowiedziałem, skutkiem ubocznym pracy nad większym opracowaniem dotyczącym mennictwa PRL. Może doczekamy się kolejnej ciekawej publikacji.
W każdym razie, autor artykułu uzyskał naukowy dowód na to, że w sprzeczności z zarządzeniem MF, monety zamiast w niklu, wybito w miedzioniklu. Dla mnie dowodem wystarczającym jest brak reakcji tych monet na zbliżanie magnesu, ale naukowo potwierdzony skład (ponad 80% miedzi + kilkanaście % niklu) rozwiewa wątpliwości.
O lektury Przeglądu, więcej radości przyniosła mi wizyta na poczcie.
Przyniosłem z niej takie brzydactwo:
Dla autora najlepszej odpowiedzi - nagroda niespodzianka.
P.S.
Rozstrzygnięcie w Dzień Dziecka o 20:00.
Witam, odmiana 1-3-1-2-1 b/d, inne położenie i duże litery MW. pozdrawiam Patryk Miselis
OdpowiedzUsuńA ja się pokuszę ,że jest to nowa odmiana podobna do 3GROSZE 1840 b/d:
OdpowiedzUsuńPODSUMUJMY:
Rewers taki sam jak b/d: G bez szeryfa,jagódki 1-3-1-2-1,gruba cyfra 3
Awers : ogon orła wąski, 7 piór, szkoda,że św.Jerzego nie widać,smok z długimi skrzydłami ,przymknięte dzioby orła ale długie języki ( i to jest ta różnica)
pozdrawiam Robert
JA znów widzę trochę inaczej niż przedmówca...
OdpowiedzUsuńG rzeczywiście bez szeryfa, jagódki 1-3-1-2-1, ale cyfra 3 cienka, a górne oczko w 8 małe... Takiego wariantu w katalogu P. Chałupskiego nie ma.
A co do smoka to się nie wypowiem, bo go nie widzę... Patrzę i nie widzę :-)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
rysiek
Dwa strzały:
OdpowiedzUsuń1) Trzon 4 stanowi punca 1. Taki przypadek był prezentowany kiedyś na Allegro dla dziesiątki tego rocznika.
2) To najzwyklejszy 3 1840 pod słońcem, ale Pan Jerzy nas podpuszcza żebyśmy zwrócili uwagę na elementy rysunku, które być może On przeoczył, na które nie zwrócił uwagi ;) - w myśl zasady o dwóch głowach.
Jeszcze jedna próba.
OdpowiedzUsuńWydaje mi się, że trójka jest jednak gruba, tak jak w wariancie b/d, ale napis GROSZE odpowiada bardziej stylowi z b/c.
Przesuwam zakończenie konkursu na jutro, czyli 2 czerwca, godz. 20:00
OdpowiedzUsuńDziś nie będe miał czasu.
Najpierw odpowiedź prawidłowa:
OdpowiedzUsuńTo odmiana b/d, a sprawiła mi wielką radość, bo jest to odmiana bardzo, bardzo rzadka i polowałem na nią od kilku lat.
Pan Patryk, autor pierwszej odpowiedzi poprawnie zidentyfikował odmianę i prawidłowo zauważył, że awers różni się szczegółami od monety, którą pokazałem w katalogu.
Podoba mi się też sugestia Aymera, że nie mogąc samemu zdecydować, czy to "zwykła" odmiana b/d, czy też coś nowego, w ten podstępny sposób zaprzęgam czytelników bloga do pracy. Aż tak perfidny nie jestem, ale może kiedyś z podpowiedzi skorzystam.
Podsumowując, zwycięzcą jest najszybszy i najprecyzyjniejszy, czyli Patryk Miselis. Proszę o kontakt na priva w/s przekazania nagrody.
I na koniec. Czy ktoś z czytelników może się pochwalić posiadaniem odmiany 3 grosze 1840 b/d?