Mały Linneusz 2

Może być "szklana pułapka 47", to dlaczego nie miało by być "Małego Linneusza 2"?
Chodzi oczywiście o sequel wpisu sprzed pięciu lat, który kończył się tak:

P.P.S.
Nie pierwszy raz przekonałem się, że zapisanie pomysłu pomaga w rozwiązaniu problemów. Niestety, będę musiał mocno przerobić to, co już napisałem w/s miedziaków Augusta III. Chodzi o numerację odmian/wariantów, a co za tym idzie o układ i kolejność w katalogu.
Podstawową jednostkę w katalogu będą określać:
NOMINAŁ,
ROCZNIK,
LITERA POD HERBAMI.
Pozostałe cechy będą wyróżnikami wariantów.
W pierwszej kolejności U lub V w imieniu króla.
Następnie:
portret króla,
herby na rewersie,
interpunkcja,
inne cechy (bo okazuje się, że są i inne...)

Zawziąłem się, by nareszcie skończyć nierówną walkę z miedzianymi szelągami i groszami Augusta. Dobrnąłem w końcu do części katalogowej i kolejny raz muszę zweryfikować system klasyfikacji tych monet.
Na razie na tapecie są szelągi.
W tej chwili i tylko w tej chwili, bo głowy nie dam, że to wersja ostateczna, szelągi będą opisywane następującymi cechami (kolejność od najważniejszej, no najmniej istotnej)

• Nominał.
  Szeląg - sprawa oczywista - oznaczenie S
• Typ.
  Mamy dwa typy:
• "drezdeński"
  
  - szelągi bite w Dreźnie i Gruntalu - oznaczenie D
• "gubiński"
  
  - szelągi bite w Gubinie - oznaczenie G
  Rozróżnienie łatwe - wystarczy porównać popiersia na awersach i kształt tarczy herbowej oraz rysunek Orła na rewersach.
  
• Rocznik - również oczywistość - ostatnie dwie cyfry roku, np. 49
• Wariant główny - znak pod tarczą herbową na rewersie:
• w typie drezdeńskim brak znaku - oznaczenie -
• w typie gubińskim litera lub brak znaku
• brak znaku, oznaczenie jak dla typu drezdeńskiego -
• litera - oznaczeniem jest litera, np. A
  jeśli litera jest odwrócona lub w lustrzanym odbiciu, to oznaczenie z apostrofem, np. F'
• Wariant drugorzędny - pisownia imienia króla AUGUSTUS / AVGVSTVS
  oznaczenie U lub V 

Warianty niższego rzędu wystąpią tylko dla szelągów w typie gubińskim.

• Wariant trzeciorzędny - ozdobniki na końcach poziomego podziału tarczy herbowej
• "łuki"
  
  oznaczenie c
• "trójkąty"
  
  oznaczenie <
• brak ozdobnika
  
  oznaczenie -
• Wariant czwartorzędny - kształt tarczy z herbem Saksonii
• półokrągła
  
  oznaczenie u
• ostra
  
  oznaczenie v
   
• Warianty niższego rzędu - wielkość i rysunek popiersia na awersie, interpunkcja legend, wielkość korony na rewersie itp.
  Nie będą miały jednoznacznie określających je oznaczeń; będą oznaczane kolejnymi literami alfabetu a, b, c...

Podsumowując, posłużę się przykładem. Ten pokazany już wyżej szeląg

będzie miał numer katalogowy S.G.53.A.V.<.v.a
Na końcu jest literka a, bo to pierwszy wariant interpunkcyjny, charakteryzujący się kropką po POL.

Mam nadzieję, że ten sposób kodowania typów-odmian-wariantów będzie czytelny. Staram się unikać kodowania sztucznego, wymagającego pamiętania abstrakcyjnych oznaczeń (np. korona typu A, B, C itd. gdzie litera w żaden naturalny sposób nie wskazuje na charakterystyczną jej cechę).

Grosze będą wymagały trudniejszej gimnastyki umysłowej. System numeracji na pewno będzie podobny, ale choćby ze względu na różnice rysunku popiersi króla, musi być nieco inny.

Życzcie mi wytrwałości i cierpliwości. Na razie praca idzie dobrze i nadspodziewanie szybko. Ale szelągi, to łatwizna. Schody zaczną się przy groszach z rokiem 1754. Już się boję.

P.S.
Od 29 stycznia 2020 książka jest dostępna tu:
https://ridero.eu/pl/books/miedziane_monety_koronne_augusta_iii/